Madurai
Blijf op de hoogte en volg Sanne
05 Maart 2014 | India, Madurai
Een teken van leven, jaja:)
15 februari zijn we met de nachttrein naar Madurai gereden. Wat een beleving, we hadden een 'coupe' met zijn vijven met een soort stapelbedden. Of bedden, meer plankjes met een plastic kussen erop. Echt leuk om zoiets mee te maken.
We zitten in de middle of nowhere op het platteland. Zo'n half uurtje van Madurai. Met zijn vijven slapen we in een soort huisje. We werken bij Chellamuthu Trust en zijn nu bij het rehabilitatiecentrum voor mensen met schizofrenie, depressie, borderline of een verstandelijke beperking. Alles wat hier qua activiteiten wordt aangeboden, wordt gelijk therapie genoemd en wij geven dan ook bewegingstherapie, danstherapie en op het schema staat uiteraard muziektherapie :)
Overdag werken de bewoners in verschillende units. Kaarsen maken, cafetaria, bakkerij, bibliotheek en de papierunit waar mappen en enveloppen worden gevouwen. Ook zijn er een aantal bewoners die hier al wat langer zitten. Zij zijn bijna uitbehandeld en krijgen dan ook meer verantwoordelijkheid. Bijvoorbeeld hoofd van de unit. Ook wordt er yoga aangeboden, hier doen wij ook geregeld aan mee, dus als ik terug kom, ben ik helemaal zen....... ;)
Ook is op dit complex de special school. Hier krijgen kinderen die dit aankunnen les en de rest krijgen yoga, fysiotherapie, occupational therapie, muziektherapie. Erg leuk om te zien hoe de kinderen hier van genieten. 1 dag hebben we hier gewerkt en ik kreeg twee kinderen in mijn handen geduwd en ik moest ze maar even iets gaan ' leren' . Ik heb wat liedjes proberen te zingen (hoofd schouders, knie en teen) en wat ritmes aangeleerd. Het niveau was erg laag, maar plezier is ook belangrijk:)
De mensen zijn hier ergvriendelijk. Hoe open wij zijn, hoe opener de bewoners ook worden. Het valt me op dat we wel eens aangekeken worden wat betreft de extroverte houding van ons. We zijn gewend om erg enthousiast, initiatiefrijk en proactief te zijn en dat zijn ze hier niet echt gewend. Veel van de social workers hebben nogal een gereserveerde houding.
We worden echt als gasten gezien. Dit merk je bij bijvoorbeeld de theemomenten en de etenstijden. We krijgen aparte borden, glazen en worden geserveerd.. De social workers en andere studenten lopen gewoon met hun stalen bordjes langs de pannen en scheppen op. Ik voel me een beetje ongemakkelijk hierbij. Op deze manier heb ik het gevoel dat ze ons hoger dan henzelf zien en dat is juist absoluut niet wat ik wil creeeren. Iedereen is gelijk in mijn ogen, ookal is dat in dit kasteland erg lastig. Ik probeer nog een manier te vinden hier mee om te gaan:)
Vorig weekend zijn we naar de bergen geweest; Kodaikanal. Een toeristisch plaatsje, met een fantastisch mooie natuur. Bergen, bos, meertjes, watervallen. en... chocola, mjamm:)
De komende vijftien dagen gaan we een klein onderzoekje doen. We hebben eerst een test afgenomen met de bewoners met schizofrenie. Vijftien dagen lang gaan we elke dag bewegingsactiviteiten aanbieden en naderhand nemen we dezelfde test af, zodat er gekeken kan worden wat voor effect de activiteiten hebben gehad wat betreft de toe of afname van hallucinaties en dergelijken.
Al met al is het hier super leuk!!
1 nadeel, vandaar ook dit hele late berichtje. De stroom valt geregeld uit en dan hebben we zo een paar uur geen stroom. Dit geldt hetzelfde voor het water. (gelukkig is er drinkwater genoeg).
's avonds hebben we toegang tot de computers, maar ik moet dan maar net geluk hebben dat er stroom is :)
Zo, ik hoop dat ik jullie nu weer een beetje op de hoogte heb gesteld. Dit was alles in een notendop, want ik kan niet ALLES vertellen. :)
Zijn er nog spannende dingen in het -ik hoorde- lenteachtige Nederland gebeurd?:)
15 februari zijn we met de nachttrein naar Madurai gereden. Wat een beleving, we hadden een 'coupe' met zijn vijven met een soort stapelbedden. Of bedden, meer plankjes met een plastic kussen erop. Echt leuk om zoiets mee te maken.
We zitten in de middle of nowhere op het platteland. Zo'n half uurtje van Madurai. Met zijn vijven slapen we in een soort huisje. We werken bij Chellamuthu Trust en zijn nu bij het rehabilitatiecentrum voor mensen met schizofrenie, depressie, borderline of een verstandelijke beperking. Alles wat hier qua activiteiten wordt aangeboden, wordt gelijk therapie genoemd en wij geven dan ook bewegingstherapie, danstherapie en op het schema staat uiteraard muziektherapie :)
Overdag werken de bewoners in verschillende units. Kaarsen maken, cafetaria, bakkerij, bibliotheek en de papierunit waar mappen en enveloppen worden gevouwen. Ook zijn er een aantal bewoners die hier al wat langer zitten. Zij zijn bijna uitbehandeld en krijgen dan ook meer verantwoordelijkheid. Bijvoorbeeld hoofd van de unit. Ook wordt er yoga aangeboden, hier doen wij ook geregeld aan mee, dus als ik terug kom, ben ik helemaal zen....... ;)
Ook is op dit complex de special school. Hier krijgen kinderen die dit aankunnen les en de rest krijgen yoga, fysiotherapie, occupational therapie, muziektherapie. Erg leuk om te zien hoe de kinderen hier van genieten. 1 dag hebben we hier gewerkt en ik kreeg twee kinderen in mijn handen geduwd en ik moest ze maar even iets gaan ' leren' . Ik heb wat liedjes proberen te zingen (hoofd schouders, knie en teen) en wat ritmes aangeleerd. Het niveau was erg laag, maar plezier is ook belangrijk:)
De mensen zijn hier ergvriendelijk. Hoe open wij zijn, hoe opener de bewoners ook worden. Het valt me op dat we wel eens aangekeken worden wat betreft de extroverte houding van ons. We zijn gewend om erg enthousiast, initiatiefrijk en proactief te zijn en dat zijn ze hier niet echt gewend. Veel van de social workers hebben nogal een gereserveerde houding.
We worden echt als gasten gezien. Dit merk je bij bijvoorbeeld de theemomenten en de etenstijden. We krijgen aparte borden, glazen en worden geserveerd.. De social workers en andere studenten lopen gewoon met hun stalen bordjes langs de pannen en scheppen op. Ik voel me een beetje ongemakkelijk hierbij. Op deze manier heb ik het gevoel dat ze ons hoger dan henzelf zien en dat is juist absoluut niet wat ik wil creeeren. Iedereen is gelijk in mijn ogen, ookal is dat in dit kasteland erg lastig. Ik probeer nog een manier te vinden hier mee om te gaan:)
Vorig weekend zijn we naar de bergen geweest; Kodaikanal. Een toeristisch plaatsje, met een fantastisch mooie natuur. Bergen, bos, meertjes, watervallen. en... chocola, mjamm:)
De komende vijftien dagen gaan we een klein onderzoekje doen. We hebben eerst een test afgenomen met de bewoners met schizofrenie. Vijftien dagen lang gaan we elke dag bewegingsactiviteiten aanbieden en naderhand nemen we dezelfde test af, zodat er gekeken kan worden wat voor effect de activiteiten hebben gehad wat betreft de toe of afname van hallucinaties en dergelijken.
Al met al is het hier super leuk!!
1 nadeel, vandaar ook dit hele late berichtje. De stroom valt geregeld uit en dan hebben we zo een paar uur geen stroom. Dit geldt hetzelfde voor het water. (gelukkig is er drinkwater genoeg).
's avonds hebben we toegang tot de computers, maar ik moet dan maar net geluk hebben dat er stroom is :)
Zo, ik hoop dat ik jullie nu weer een beetje op de hoogte heb gesteld. Dit was alles in een notendop, want ik kan niet ALLES vertellen. :)
Zijn er nog spannende dingen in het -ik hoorde- lenteachtige Nederland gebeurd?:)
-
05 Maart 2014 - 15:11
Anouk:
super leuk verteld! Hier wat spannends? Wat je zegt; het is lente weer!! Dat is aardig bijzonder -
07 Maart 2014 - 21:39
Martine:
Hallo Sanne,
Wat een leuk verslag. Mooi dat je ook tijd hebt om wat van het land te zien. Bijzonder hè het onderscheid van rangen en standen.
Veel plezier en succes met het onderzoekje.
groetjes Martine -
11 Maart 2014 - 19:32
Oh Moeder Wat Is Het Heet:
He sanne blijf zo schrijven. Mooi verslag. Heb je al veel foto's gemaakt of is de camera gestolen. Kan je nog wat speciale gerechten meenemen.
Hier is het nu echt lente met 15 graden vandaag.
Blij dat je het naar je zin hebt.
Goeten,
Goeroeeeee Syb
-
22 Maart 2014 - 23:20
Hans & Joke:
Hey lieve Sanne,
Van harte gefeliciteerd met je verjaardag! Ben benieuwd of je daar ook een HEMAtaart met versiering kunt regelen:-)
We volgen je via je reisverslagen en vinden het leuk om te lezen wat je allemaal beleeft.
Nog een paar weken en dan ben je weer lekker 'onder ons'.
Heel veel plezier en tot gauw!
Liefs, Hans & Joke -
23 Maart 2014 - 13:19
Frits, Gerda, Jorn En Jessie:
Hallo Sanne,
Van harte gefeliciteerd van ons allemaal en nog een fijne tijd in India gewenst.
We willen je daarna graag weer zien en je verhalen horen.
Liefs,
Frits, gerda, jorn en jessie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
